qudurmuş — 1. f. sif. Quduzluq xəstəliyinə tutulmuş, quduz olmuş. Qudurmuş it. – <Molla bacı:> Paxıllıqdan qudurmuş itə dönüb yan yörəni dalayırsan. Ç.. 2. is. məc. Azğın, coşmuş, həddini azmış adam haqqında (bəzən söyüş kimi işlənir) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dalamaq — f. 1. Ətə toxunub gicitmək, yandırmaq. Gicitkən əlimi daladı. Yun corab ayağımı dalayır. – Atanın üzündəki neştər kimi tüklər balacanın üzünü daladığı üçün yuxudan ayıldı. Ə. Vəl.. 2. Qapmaq, dişləmək (quduz heyvanlar haqqında). Quduz canavar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azğın — sif. 1. Azmış, yolunu itirmiş. Azğın düşmək – yolunu itirmək, yurdundan, məskənindən avara düşmək. // məc. Yoldan çıxmaq, pis yola düşmək. 2. məc. Qudurmuş, vəhşi, yırtıcı, amansız, önüalınmaz, sərt, şiddətli. Azğın küləklərlə gəlib üz üzə: Gah… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azmış — f. sif. 1. Yolunu itirmiş, istiqamətini itirmiş. <Durna> özünü azmış . . adamlar kimi ümidsiz və tək hiss etdi. İ. Ə.. Kosa zülmətdə azmış yolçular kimi hər tərəfə yol axtarır və tapa bilmirdi. S. R.. // məc. Doğru yoldan çıxmış, yanılmış,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döşdəymiş — sif. dan. Qudurmuş, qızmış, yaralanmış … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
havalı — sif. və zərf 1. Azğınlaşmış, qudurmuş; ağlı başından oynamış kimi; azğın, qudurğan. Gəzirlər havalı ağalar, bəylər; İşləyir qan tərdə naxırçı, nökər. A. Ə.. Havalı kimi – ağlı başından oynamış kimi, dəli kimi. Xan havalı kimi bu otaqdan o otağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qudurğan — sif. Azğın, həddini azmış, qudurmuş; harın. . . Qudurğan dövlətli cavanları arvada latayıl söz qoşub oxuyur, onu biabır edirdilər. Ə. Ə.. // İs. mənasında. Söyüş yerində işlənir. <Xan:> Qudurğanın boynunu sındırarlar! – dedi. Rəhmətlik atam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
quduz — sif. 1. Quduzluq xəstəliyinə tutulmuş; qudurmuş. Quduz it. Quduz canavar. Quduz olmaq (quduzluq xəstəliyinə tutulmaq). – Ələmdar quduz it kimi mırıldanamırıldana aşağıya düşüb, faytonun yanında dayandı. S. R.. 2. məc. Azğın, zalım, qəddar,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tanrı — is. Allah. <Elxan:> Mənim tanrım başqalarına zərər verməz azad diləklərimdir. C. C.. ◊ Tanrı bəndəsi – bax Allah bəndəsi («Allah»da). <Nənəxanım:> <Şaqqulunun> özünün də avara gəzdiyi bəsdir, gedim, bir tanrı bəndəsinin qızını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vurulmaq — 1. məch. 1. Zərbə endirilmək. Ağac ilə vurulmaq. // Döyülmək, kötəklənmək. 2. Çalınmaq, qaxılmaq, soxulmaq. Paya vurulmaq. Taxtaya iki mıx vurulmuşdur. 3. Güllə ilə vurulub öldürülmək. Ovda ikicə quş vuruldu. – Üzvlərdən Hacı Mirzə Həsən vuruldu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti